Credits foto: sathyatripodi van Pixabay
Maak kennis met Amina, mama van S. (3) en I. (2). Vandaag deelt zij haar ervaringen met borstvoeding en specifiek tandemvoeden met jullie. Lezen jullie mee?
Tandemvoeden!
Tandemvoeden, het is nogal wat.. Toen ik als kersverse moeder van een baby van 5 maanden tot mijn grote verbazing zwanger werd dacht ik nee. Ik ga dit borstvoedingsavontuur met hem niet stoppen. Ik wilde hem zo graag die twee jaar borstvoeding geven. Ook had ik het gevoel dat ik mijn baby inruilde voor een nieuwe baby in de maak. Dat schuldgevoel trok ik niet. Dus gingen we door, tijdens de zwangerschap, na de bevalling. Niet denken, gewoon doorgaan.
Mijn baby was verslaafd aan de borst, ik was verslaafd aan mijn baby. Soms vermoeiend. Meestal om gek van te worden, maar het was hoe ik het wilde voor mijn kind en voor mezelf.
Borstvoeding tijdens de zwangerschap
Toen mijn melkproductie tijdens de zwangerschap kelderde werd het een vorm van troost en genegenheid. Mijn baby was verslaafd aan de borst, ik was verslaafd aan mijn baby. Soms vermoeiend. Meestal om gek van te worden, maar het was hoe ik het wilde voor mijn kind en voor mezelf. Dus ondanks alle ongevraagde adviezen bleef ik doorgaan en het ging eigenlijk vanzelf. Mijn buik werd steeds groter en de kleine werkte daar gewoon omheen. Hij paste zijn positie aan en dronk vrolijk verder terwijl zijn broertje vanuit de buik tegen hem aan trapte. Het stoeien begon toen al..
Lees hier meer over Borstvoeding tijdens de zwangerschap: hoe zit dat precies?
Na de geboorte
Het moment waarop mijn tweede zoon geboren werd was euforisch. De bevalling was heftig maar mooi, de baby was prachtig en iedereen was in goede gezondheid alhamdulilah. De borstvoeding kwam goed op gang, een dreumes is daar zelfs het perfecte hulpmiddel voor. Zonder moeite dronk hij de stuwing weg, slok, slok, slok en als sneeuw voor de zon verdwenen alle ongemakken. Heerlijk, maar ook intens. De oudste dronk minstens net zo vaak als mijn newborn dus sleet ik mijn dagen vaak op de bank met een baby links en een dreumes rechts. Ieder had een eigen borst, en iedere borst was qua melkproductie afgestemd op diens vaste drinker. Heel intens, rauw en eigenlijk ook heel instinctief.
Het ging niet vanzelf en ik ervaarde het echt als een beproeving met momenten van wanhoop, vermoeidheid, machteloosheid. Anderzijds was het een samenzijn van ons drieën die niemand anders ooit zo zou kunnen benaderen.
Één team!
Het gevoel dat je kleintjes samen bij jou drinken en elkaars handje vasthouden is niet te beschrijven. Toch was tandemvoeden voor mij een tweestrijd. Enerzijds gaf ik een stukje van mezelf weg want ik moest mezelf beschikbaar stellen aan twee mormeltjes die er geen genoeg van leken te krijgen. Het ging niet vanzelf en ik ervaarde het echt als een beproeving met momenten van wanhoop, vermoeidheid, machteloosheid. Anderzijds was het een samenzijn van ons drieën die niemand anders ooit zo zou kunnen benaderen. Zo hecht, zo intiem, één team. En dat zijn we eigenlijk nog steeds, zelfs nu ze allebei geen borstvoeding meer krijgen: Eén team.
Ook jouw verhaal delen in ‘Zogende Zusters’?
Iedere week verschijnt er een borstvoedingsverhaal van een zuster op onze blog. Zoveel verschillende borstvoedende zusters, zoveel verschillende ervaringen! Wil jij ook een blik uit jouw borstvoedingsleven met ons delen? Jouw verhaal kan je delen via mail@www.ibohalimah.com o.v.v. ‘Borstvoedingsverhaal’, bij voorkeur met eigen borstvoedingsfoto indien mogelijk. Geen vlotte pen? Geen probleem, als houvast kan je de onderstaande vragen beantwoorden:
There are 2 comments