Afgelopen maand werd mister Z 4 jaar ma shaa’Allah. 3,5 jaar daarvan heeft hij borstvoeding gehad. Het is nog maar een half jaar geleden dat we echt stopten, toch voelt het al als een eeuwigheid geleden.
Toen ons borstvoedingsavontuur begon dacht ik met 2 jaar zijn we wel klaar. Daar was mijn dreumes het alleen niet mee eens. Mede omdat hij veel eetissues had ging ik door. Het was er immers toch al en dan kreeg hij in ieder geval dat binnen. Toen ik 3 jaar borstvoeding gaf besloot ik we gaan echt afbouwen. Ik was wel erg benieuwd hoe dat zou verlopen omdat ik hyperlactatie heb, overproductie van moedermelk.
Afbouwen? Eerst de borsten overtuigen!
Guess what? Mijn borsten waren het er niet mee eens dat we gingen afbouwen. Ik heb natuurlijk vanaf het begin hyperlactatie gehad. Ik had gelijk melk na de keizersnede en daarna genoeg melk voor twee kindjes ma shaa’Allah.
Na al die tijd neide mijn lichaam nog steeds naar overproductie. Ondanks dat ik soms maanden achter elkaar aan het blokvoeden was. Mijn borsten bleven maar vullen, ook met kortere drinkmomenten en steeds langere tijd ertussen.
Het normale advies om borstvoeding af te bouwen is om elke week 1 voeding op de dag te laten vallen. Hier werkte dat dus niet. Ik had veel aan de adviezen die Aziema mij gaf. Zelf was ik eigenlijk al klaar met het borstvoeding geven. Helemaal met alle moeilijkheden rond het eten die verder speelden wilde ik graag meer rust en minder hormonen in mijn lijf.
Met drie jaar dronk mister Z 2 keer per dag. Ik bouwde dat af naar 1 keer per dag, alleen voor het slapen gaan. Soms zaten er dagen tussen, soms zelfs twee weken. Maar, ik had dan echt stuwing, harde melkknobbels en pijnlijke borsten. Ik heb een paar keer gedacht dit wordt weer een borstontsteking. Mijn plan om in een paar weken af te bouwen schoof ik dus aan de kant. Het werd een maandenplan en ik liet het los.
Dankbaar dat afbouwen langer duurde
Toen werd mister Z geopereerd. Chronisch ontstoken neus- en keelamandelen. Een van de oorzaken van zijn slechte eten. Wat was ik toen blij alhamdulillah dat er nog melk in die boobies was. Vanwege zijn lichte gewicht mocht hij namelijk nauwelijks aan echte pijnstilling hebben na de operatie naast paracetamol. Maar wel borstvoeding…!
Achteraf gezien was er dus een goede reden dat de borstvoeding nog even door moest gaan. Na de operatie ging het afbouwen ook heel vlot subhan’Allah.
De maanden erna voelde ik af en toe een toeschietreflex. Ik kon dan echt een paar druppels met de hand er uit kolven. Er schoot dan door mijn hoofd, als ik nu weer een baby zou krijgen dan is die melktoevoer vast zo weer op gang subhan’Allah dankzij de hyperlactatie.
Heb jij vragen over borstvoeding afbouwen (na het voltooien van het geboorterecht van je kindje) of heb je behoefte aan steun of een luisterend oor? De IBO Halimah supportgroep voor zusters is er ook voor jou!
There are no comments