Vol goede moed begon ik aan deze gezegende maand Ramadan. Mijn Ramadandoelen waren gesteld. Ik had in eerste instantie met mijn man afgesproken om gewoon om de dag te vasten en niet te veel van mijn lichaam te vragen. Zwanger zijn, borstvoeding vragen en nog gewoon functioneren en werken vraagt immers al zo veel van het lichaam, laten we het niet te ver doordrukken besloten we.
Vandaag een Ramadan update vanuit mijn kant: hoe gaat het nu?
Vliegende start
Het vasten begon: Vrijdag ging boven verwachting zo goed, dat zaterdag er ook bij kwam. En zondag. En maandag. Ik deelde met jullie nog mijn Ramadan eettips. Wauw, ik zat echt lekker in m’n flow zeg! Wel had ik enorme last van spierpijn wat ik niet kon herleiden, maar daar besloot ik niet zoveel aandacht aan te besteden.
Ik kampte al ruim 2 weken met pijn in mijn rechterzij die behoorlijk fel was.
Dinsdag had ik een afspraak bij de gynaecoloog in het ziekenhuis want ik kampte al ruim 2 weken met pijn in mijn rechterzij die behoorlijk fel was. Interessant detail, toen ik begon met vasten verdween die pijn maar als ik ’s avonds weer mocht eten en drinken kwam die dubbel zo hard terug. Eindstand; ik heb last van nierstuwing.
Last van nierstuwing
De groeiende baarmoeder drukt in deze fase van de zwangerschap op het vitale bloedvat en de urineleider rechts. Deze liggen lager dan links en de baarmoeder helt van nature al wat meer naar rechts en dat zit dus even flink met elkaar in de knoop. Om je nier geen zit een kapsel wat niet kan rekken dus wanneer hier druk op komt te staan door urine wat niet goed weg kan lopen dan kan dit ontzettend pijn doen.
Gelukkig gaat het ook weer over als de baarmoeder de nieren daadwerkelijk goed naar achter duwt maar bij welke termijn dit is, is voor iedere vrouw anders. Maar goed, ik kreeg dus ook het drukkende advies om in ieder geval te gaan drinken zodat mijn nieren niet stilstaan de hele dag want dat maakt het niet prettiger allemaal.
Tekort aan elektrolyten
Zo besloot ik dus toch van mijn vrijstelling gebruik te maken want mijn lichaam heeft het nu nodig dat ik goed voor haar zorg. Ook besefte ik me dat de pijn in mijn spieren waarschijnlijk kwam door een tekort aan elektrolyten. Dit zijn essentiële zouten en mineralen waar je als droogvastend persoon erg snel doorheen gaat, en als zwangere/zogende vrouw nog sneller.
Zo besloot ik dus toch van mijn vrijstelling gebruik te maken want mijn lichaam heeft het nu nodig dat ik goed voor haar zorg.
Spierpijn is meestal een gevolg van magnesiumtekort. Ik slik dit altijd bewust al bij op aanraden van Madelon (klik eens op haar Ramadantip hierboven over elektrolyten) maar het heeft me uiteindelijk ruim 4 dagen ‘normaal’ eten en drinken gekost (incl extra dadels welke veel magnesium bevatten) voordat de spierpijn over was. Ook wel even een oepsie momentje dus.
Ondanks dat ik dus dacht mijn lichaam wel te kennen sloop er in mijn enthousiasme toch het een en ander in wat niet de bedoeling was.
De nierstuwing wordt langzaamaan wat minder, en wanneer dit voorbij is wil ik wel weer proberen te vasten maar dit zal dan echt strikt om de dag gaan zijn. Want ondanks dat ik dus dacht mijn lichaam wel te kennen sloop er in mijn enthousiasme toch het een en ander in wat niet de bedoeling was. Zorg dus ook goed voor jezelf en je lichaam deze ramadan, want soms heb je pas op latere termijn door wat het effect van vasten op je lichaam is geweest.
There are no comments